- κιν
- Πανάρχαιο έγχορδο όργανο της Κίνας. Το κ. αρχικά παιζόταν τοποθετημένο πάνω σε ένα ορθογώνιο τραπέζι, αργότερα όμως, για να είναι πιο εύχρηστο, τροποποιήθηκε ριζικά και έγινε φορητό, κατορθώνοντας έτσι να επιβιώσει για αρκετούς αιώνες ακόμη. Οι χορδές του ήταν κατασκευασμένες από μετάξι. Το αρχαιότερο κ. είχε 27 χορδές, αργότερα όμως ο αριθμός τους μειώθηκε σε 12. Στη συνέχεια κατασκευαζόταν με 3, 5, 7 και τέλος με 9 χορδές. Σε μια περίοδο μάλιστα είχε μόνο μία χορδή.
Εφευρέτης του κ. ήταν ο Φου Χι. Το κ., το οποίο θεωρείται το εθνικό όργανο των Κινέζων, παιζόταν κυρίως από την αριστοκρατία. Ο Κομφούκιος σπάνια το αποχωριζόταν και έπαιζε συχνά σε συγκεντρώσεις οπαδών του. Η αρχαιότερη μουσική για κ. που σώζεται είναι του 2ου αι. μ.Χ. και αποδίδεται στον Τσάι Γιογκ. Στη σύγχρονη Κίνα γίνεται προσπάθεια για την αναβίωσή του, με την εξελιγμένη μορφή του φορητού κ. Ειδικά στα θέατρα, όπου ερμηνεύουν έργα της παλιάς παραδοσιακής λογοτεχνίας, οι ορχήστρες έχουν και έναν μουσικό, γνώστη της τεχνικής του κ. Εξάλλου, το κ. διδάσκεται σήμερα και στα ωδεία.
Το όργανο αυτό διαδόθηκε και σε άλλες ασιατικές χώρες, και ιδιαίτερα στην Ιαπωνία, ως μουσικό όργανο της άρχουσας τάξης και των ανακτόρων. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου έγινε και εκεί λαϊκό όργανο, κυρίως για τις ορχήστρες διάφορων θεάτρων. Στην Ιαπωνία, το κ. έχει συνήθως τέσσερις χορδές και παλαιότερα αποτελούσε προσφιλές όργανο των κυριών επί των τιμών των αυτοκρατορικών ανακτόρων. Στην Κορέα διαδόθηκε μετά κατάκτηση της χώρας από την Ιαπωνία και διαθέτει, κατά κανόνα, πέντε χορδές. Ένα είδος φορητού οργάνου, συγγενικού με το κ., είναι διαδεδομένο και σε ορισμένα νησιά της Ινδονησίας.
Το κιν διαδόθηκε από την Κίνα και στην Ιαπωνία. Η εικόνα αυτή είναι από χεορόγραφο του «Κοτζίκι», αρχαίου λογοτεχνικού κειμένου. Φαίνεται μια γυναίκα που παίζει κιν σε μια γιορτή στην αυτοκρατορική αυλή. Οι γιορτές του είδους του είδους ονομάζονταν «γιορτές της πανσέληνου».
Dictionary of Greek. 2013.